Jumat, 27 Januari 2012
Nasibe Astri
Astri, Ari, lan Sari urip ing ngisor jembatan layang. Bocah iku mau ora duwe omah amarga amarga Bapak lan Ibune seda kambrukan omah kontrakan kang dianggo Astri lan kelurgane ngeyup, omah iku mau amblas amarga kadadean longsor telung tahun kepungkur. Saiki Astri ya mung duwe Ari lan Sari. Astri saben dinane ngamen kanggo nguripi dheweke lan adhi-adhine. Uripe Astri pancen susah, ing ngisor jembatan layang iku pancen ora wangun dinggoni amarga reget, jeblok, lan akeh sampah. Takdir wus nggarisake uripe Astri lan para pendhudhuk liyane kang ora duwe omah, nanging kauripan ing jembatan layang iku katon tentrem.
Kamis, 12 Januari 2012
Aji Godhong Garing
Bandha pancen barang kang bisa nutup atine uwong, bandha uga bisa marakake edan, nanging yen bandha dianggo ing papan kang becik bisa dadi pahala. Ing dinaku kang dakturut iki nyeritakake salah sakwijining dalan ing uripku. Dakeling-eling nalika telung tahun kepungkur Bapakku lali marang uripku lan Mamakku amarga Bapak kepincut marang wong wadon liyane.
Telung tahun kepungkur, Bapak meksa Mamak yen arep dipoligami. Mamak kaget marang karepe Bapak iku mau.
"Mak, tembungna marang Si Sri yen dheweke arep dakrabeni," akone Bapak.
"Apa Pak,ora salah?," takone Mamak.
"Ora, tembungna ben bisa cepet-cepet Aku rabi karo Si Sri," jawabe Bapak.
"Pak, kowe kui wis duwe anak loro, arep mbok ragati apa Aku karo anakmu?," takone Mamak ngampet nangis.
"Udu urusanku," jawabe Bapak.
"Pokoke Aku wegah yen dimadu," wangsulane Mamak,karo nangis ora kuat mbendhung eluh.
Copet Ndesit
Sabanjure entuk angkot, ing Prapatan Gendhing ana penumpang liyane. Penumpang iku ana telu lanang kabeh, ora let suwe Santi ditodhong marang telu iku mau jebule copet.
"Kekne HPmu marang Aku!," akone copet iku.
"Ya ya ya...mengko ndhisik ta," jawabe Santi.
Senin, 09 Januari 2012
Panji
Sekolahan iki akeh kanca kang beda-beda sifate, ana sing nggleleng, kemaki, kemayu, kuminter, loma lan liya-liyane. Ing sekolahan iki uga aku kenal bocah sing jenenge Panji, bocahe pancen nggleleng sinau akademik ora tau mudeng,nanging dheweke nduweni prestasi bidang olahraga.
Ing sawijining dina,sekolah ngadakake acara kang dijenengake "Dhimas Dhiajeng". Acara iki nduweni maksud kanggo nambah katresnan marang budaya jawa,amarga ing acara iki pasartane padha nganggo busana jawa lan nglatih akademik.
Diberdayakan oleh Blogger.
Ads 468x60px
Social Icons
Featured Posts
Blog Archive
Tamu
Popular Posts
-
Sesorah utawi pidhato inggih menika matur wonten ing ngajengipun priyantun kathah ingkang nggadhahi ancas gumathok swasananipun. Priyant...
-
Gugon tuhon , atau yang disebut juga dengan pamali , merupakan semacam larangan ( pepali ) yang beredar di kalangan masyarakat Jawa. Umumn...
-
Andari mangkat sekolah katon kesel amarga ngewangi Ibune dagang ndisik sakdurunge menyang sekolah. Sawise tekan sekolah banjur ditakoni ma...
-
Hello World, Long Time No See :* Kali ini Vita datang setelah lama menghilang mau cerita nih, selama ini kite pergi kemana (Eh ciee ). S...
-
Ing sawijining dina, Damar njaluk pamit marang wong tuane kepingin kerja menyang Kalimantan. Atine Damar katon sedhih amarga ora tega ni...
-
Tak gawa saka ngarep omahku Lebar tiba kena panah swiwine Getih lumeber ing tnganku Yen dakbatin lara rasane Kutut putih... Telung sa...
-
Bandha pancen barang kang bisa nutup atine uwong, bandha uga bisa marakake edan, nanging yen bandha dianggo ing papan kang becik bisa dadi...
-
Dina iki aku entuk tugas basa jawa saka Bu Rahma. Tugas iku kudu digarap kelompok. Aku entuk jatah kelompok karo Arin, Herman, karo Johan...
-
Uripku pancen ora duwe apa-apa, nanging aku ya mung bisa ndedonga marang Gusti Allah amarga nduweni Mamak kang sayang marang aku. Ing urip...
-
Hello World ^_^ Meneruskan story yang kemarin nih, tanggal 28 oktober 2016 launching Pertamax Turbo dilaksanakan di SPBU COCO Lempuyanga...