Karo uripku ora ana beda.
Kawit cilik ditinggal seda.
Urip ijen ora ana liya.
Urip melas disrawungi tangga.
Sipate ana sing apik uga ala.
Iki pancen wis lelakon.
Kepiye-piye kudu kelakon.
Ngene iki rasane aku ora bakal lali.
Marang Gusti kang agawe urip.
Amarga tansah Maha Asih.
Padha asihe marang liyane ing donya iki.